Schockaert

Voor wie honger heeft, stopt best met lezen. De kans bestaat dat je in één rechte lijn naar de IJzerenleen rent. De geur van kaas tegemoet.  Het was Louis Schockaert die in volle oorlogsperiode in 1915 begon met een kruidenierswinkel waar hij ook kaas verkocht. Eerst in de Katelijnestraat en in 1932 verhuisde hij definitief naar een groter pand op de Ijzerenleen. “Louis was mijn overgrootvader. Hij was een echte bon vivant”, zegt Ann Schockaert (43) fier. Samen met haar zus Sophie (45) runt zij sinds 2014 de winkel. Tot dan is kaas altijd een mannenzaak geweest. Van overgrootvader Louis over grootvader Paul naar vader Harry. Allemaal mannen met een uitgesproken karakter, net zoals straffe kazen. “Paul was strikt en streng”, zegt Ann. “En ons vader heeft het karakter van Louis.” En de dames? Naar welke man hebben zij de aard? “Ons Sophie en ik zijn ook levensgenieters. Mijn zus erfde vooral de liefde voor kazen en de leergierigheid van onze vader en overgrootvader. Ik de slordigheid”, lacht Ann. “Maar dat lost mijn zus gelukkig op.”

Stinkkaas

Een grote brok passie. Dat is wat Ann & Sophie drijft. Al heeft die toch moeten rijpen. Als kind vroegen ze hun vader eerst zijn handen te wassen. Dan pas mocht er geknuffeld worden. “We vonden kazen stinken. Het was toen iets voor tussen de croque monsieur en onze boterham. Daar stopte het”, verklapt Ann. De winkel was hun speelterrein: “Maar op een keer tijdens een familiefeest had onze broer Hans de kassa aangezet. En die telde de verkoop die je toen had gedaan, mét btw-rolletje. De slotsom: 1 miljoen Belgische frank. De dag nadien mocht ons vader naar de belastingdienst bellen. Tot daar het winkeltje spelen”, grinnikt Ann.

De smaak te pakken

Vader Harry Schockaert liet zijn dochters eerst studeren. “Hij heeft ons nooit gepusht om de zaak over te nemen. Integendeel. Maar dan naderde zijn pensioenleeftijd en wilde hij verkopen,” vertelt Ann. Dat zagen de zussen niet zitten. “We wilden de familiezaak in ere houden. En wij hadden de smaak voor kaas intussen ook stevig te pakken.”

Al bijna 7 jaar doen de zussen samen zaken. In praktijk lopen hun taken door elkaar, al focust Ann zich meer op de administratieve kant en specialiseert Sophie zich in de aankoop. “In het begin was het zoeken. Nu zijn we 2 handen op 1 buik. 2 vriendinnen. Weliswaar met andere karakters, maar we voelen elkaar goed aan. Ook als het moeilijk gaat. Toen mijn zoontje in 2019 stierf, was het ons Sophie die zei: kom we gaan door”, zegt Ann.

Is ’t lekker? Is ’t goe?

Kaaswinkel Schockaert is intussen Mechels culinair erfgoed. Met dank aan Harry Schockaert. Hij moest concurreren met de supermarkten en besliste zich te specialiseren. “Hij heeft het gemaakt tot de zaak die het nu is”, zegt Ann. “Al verkocht hij ook wel de grote supermarktmerken zoals Chaumes, Wynendale,… Vooral uit schrik klanten te verliezen. Wij zeiden dan: boem, die gaan eruit. Het strookt niet met waar wij nu voor staan.”

Hun focus ligt op de kleinere kaasboeren. Net zoals haar vader, zit Sophie ook bij de “Cercle des Fromagers Affineurs”, een organisatie in Frankrijk die artisanale en rauwmelkse kazen promoot. En Sophie en Harry gaan vaak samen op stap om boerderijen te bezoeken. “Maar de kaas wordt niet verkocht vooraleer iedereen z’n zegen geeft. Is ’t lekker? Is ’t goe? Dan nemen we hem.”

Maar de kaas wordt niet verkocht vooraleer iedereen z’n zegen geeft. Is ’t lekker? Is ’t goe? Dan nemen we hem.

Frankrijk blijft natuurlijk het kazenland. Italië ook. “Maar wij Belgen moeten zeker niet onderdoen”, vult Ann aan. “Mijn favoriete Belgische kaas is een geitenkaas van Karditsel. Super lekker. En ook onze roodbacteriekazen zijn echt goed.”

Kaas van gegeten

Ann & Sophie hebben een zwak voor familiezaken. “Denk bijvoorbeeld aan onze Mechelse ondernemers Tabakswinkel Windels, Kookwinkel Denies en Patissier Vanderbeek. Zij staan voor service en laten het product primeren. Dat wordt doorgegeven van generatie op generatie.” Ook de zussen hebben duidelijk kaas gegeten van het ondernemerschap. Hoewel het ook hard werken blijft. “Bij ons is dat een constante flow en we moeten altijd op onze qui-vive zijn. Het product dat we verkopen heeft een vervaldatum en we hebben de rijpingscellen. Daarnaast is de administratie ook veel ingewikkelder in vergelijking met de tijd van ons vader.” Ondernemen is dus geen cheesy verhaal. “Tijdens de feestdagen is het ook nachtwerk. Die pieken en dalen horen erbij. Je moet heel je hart en ziel erin steken, anders is het verloren”, zegt Ann overtuigend.

Rijpingsproces

De vierde generatie Schockaert zit niet stil. De familie houdt van samenwerkingen met lokale producenten. Zo bracht ze samen met brouwerij “Het Anker” een Mechelse kaas uit en opende ze in de kelder van wijnbar “The Cellar” vier rijpingscellen. Het zijn allemaal dromen die in vervulling gaan. “Nu ligt onze focus op een webshop waar onze klanten de kazen kunnen zien en een beetje uitleg krijgen. Die hopen we dit jaar rond te hebben. Maar dat is ook een rijpingsproces”, verklapt Ann. Daarnaast dromen de zussen van een groot zomerterras. “Onze kazen met bijpassende drankjes. Dan zetten we zeker een Belgische Herve Doux met de Mechelse Gouden Carolus Whisky Infused op de kaart. En natuurlijk een croque monsieur voor de kindjes”, lacht Ann. Et voilà, de kaasbol is rond.

Favoriete adresjes

• “Ten eerste: Windels. Zij staan echt achter hun product en weten over alles wel iets te vertellen. Ik haal m’n sigaretten daar en koop er ook kaarsen. En vroeger ook Dominicaanse rum. Uit nostalgie, want ik heb nog gewoond in de Dominicaanse Republiek.”
• “Ik ben ook fan van het Vitamientje, omdat ze altijd net iets meer hebben. In de winter hebben ze ook meloenen uit de Dominicaanse republiek. Ze zijn super goed van smaak. Daar kom ik wekelijks.”
• “Ook bij het AGF’ke kom ik graag. Zij zijn echt goed in hun kant & klare bereidingen.”
• “Mijn kleren koop ik onder andere bij L’eef. Ten eerste omwille van de collectie. En ik hou er ook van dat ze me rustig laat kiezen en me op mijn gemak stelt.”
• “Aan Battel heb je een heel mooi stukje natuur. Prachtig en vlakbij waar ik woon. Daar kom ik tot rust.”
• “De Broodbroeders zijn ook straffe mannen. Op zaterdag bieden we hun stokbrood, notenbrood en rozijnenbrood aan in onze winkel en dat heeft enorm veel succes.”

Mechelen in drie woorden:

sfeervol / aangenaam / veilig